Pomnik dla jednego z ojców odzyskanej przez Polskę niepodległości - Wojciecha Korfantego - Aktualności - Ogólnopolskie Stowarzyszenie Rodzina Policyjna 1939 r.

Na zaproszenie Prezydenta Miasta Stołecznego Warszawy - Rafała Trzaskowskiego w uroczystości wzięła udział delegacja Zarządu Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. z/s w Katowicach na czele z Prezes Teresą Bracką. Ponadto w uroczystości wziął udział poczet sztandarowy Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rodzina Policyjna 1939 r. oraz członkowie naszego stowarzyszenia z województwa mazowieckiego i Warszawy.

Wśród gości byli obecni również krewni Śp. Wojciecha Korfantego, Prezydent RP dr Andrzej Duda, Prezes Rady Ministrów Mateusz Morawiecki, ministrowie, posłowie i senatorowie, przedstawiciele służb mundurowych, artyści Zespołu Pieśni i Tańca „Śląsk”, mieszkańcy Śląska i Warszawy oraz młodzież szkolna.

Uroczystość rozpoczęła Msza Św. w Bazylice Archikatedralnej w Warszawie p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela w Warszawie w intencji Wojciecha Korfantego.

Eucharystii przewodniczył Metropolita Warszawski Ks. kard. Kazimierz Nycz a homilię wygłosił Metropolita Katowicki Ks. abp. dr Wiktor Skworc.

Odsłonięcia pomnika dokonali Prezydent RP dr Andrzej Duda, Prezydent Miasta Stołecznego Warszawy Rafał Trzaskowski oraz wnuk Wojciecha Korfantego – Feliks Korfanty.

Poświęcenia pomnika dokonali Metropolita Warszawski Ks. kard. Kazimierz Nycz, Metropolita Katowicki Ks. abp dr Wiktor Skworc i Ks. bp Jerzy Samiec z Kościoła ewangelicko-augsburskiego. Zagrała orkiestra dęta Kopalni Węgla Kamiennego „Staszic” w Katowicach a Zespół Pieśni i Tańca „Śląsk” wykonał wiązankę utworów: „Idą powstańcy”, „Słonko jasne”, „Karlik”, „Szła dzieweczka”.

Wojciech Korfanty

1873-1939

Urodził 20 kwietnia 1873 roku w Sadzawka (obecnie dzielnica Siemianowic Śl.). W latach 1903–1912 oraz 1918 roku był posłem do Reichstagu oraz pruskiego Landtagu w latach 1903–1918, gdzie reprezentował Koło Polskie.

25 października 1918 roku wystąpił w niemieckim Reichstagu z żądaniem przyłączenia do państwa polskiego wszystkich polskich ziem zaboru pruskiego oraz Górnego Śląska.

W latach 1918–1919 był członkiem Naczelnej Rady Ludowej, stanowiącej rząd Wielkopolski podczas powstania, a w 1920 roku jako mianowany przez rząd polski był Polskim Komisarzem Plebiscytu na Górnym Śląsku, kierował całością przygotowań organizacyjnych, propagandowych i politycznych. W maju 1921 roku, po przegranym przez Polskę plebiscycie, stanął na czele III Powstania Śląskiego, które przyniosło korzystniejszy dla Polski podział Górnego Śląska.

W międzywojennej Polsce w latach 1922–1930 Korfanty był posłem na Sejm z ramienia Chrześcijańskiej Demokracji. Od października do grudnia 1923 roku był m.in. Wicepremierem w rządzie Wincentego Witosa i jego doradcą.

Był wydawcą dzienników „Rzeczpospolita” i „Polonia”. Będąc na emigracji, został jednym z założycieli Frontu Morges, a później organizatorem i prezesem Stronnictwa Pracy powstałego z połączenia Chadecji i Narodowej Partii Robotniczej.

Zmarł 17 sierpnia 1939 roku w Warszawie. Spoczął na nekropolii w Katowicach. Jego pogrzeb stał się manifestacją patriotyczną polskich mieszkańców ówczesnego województwa śląskiego.