Katowice - pogrzeb żołnierzy II Konspiracji
29 maja 2025 roku w samo południe, w Kaplicy Cmentarza Komunalnego w Katowicach, przy ul. Murckowskiej odbyła się uroczystość pogrzebowa żołnierzy II Konspiracja: Śp. Władysława Januszewskiego, Śp. Edmunda Kasprzyka oraz Śp. Henryka Skałeckiego.
W pogrzebie wzięła udział delegacja Katowickiego Oddziału Ogólnopolskiego Stowarzyszenia „Rodzina Policyjna 1939 r.” z siedzibą w Katowicach.
Pogrzeb miał charakter państwowy z zgodnie z ceremoniałem wojskowym, z udziałem krewnych Śp. żołnierzy, przedstawicieli władz państwowych i samorządowych Województwa Śląskiego oraz Instytutu Pamięci Narodowej.
Ceremonia pogrzebowa rozpoczęła się o godz. 12 w kaplicy cmentarnej. Tam została odprawiona Msza Święta w intencji żegnanych żołnierzy II Konspiracji, której przewodniczył ks. dr Andrzej Suchoń - Proboszcz Parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Katowicach.
Następnie kondukt żałobny udał się do Kwatery Żołnierzy Niezłomnych, znajdującej się na cmentarzu komunalnym, gdzie spoczęły prochy bohaterów.
Asystę wojskową podczas uroczystości pogrzebowej udzieliła 13. Śląska Brygada Obrony Terytorialnej im. ppłk WP Tadeusza Puszczyńskiego ps. „Konrad Wawelberg” w Katowicach a oprawę muzyczną zapewniła Orkiestra Komendy Wojewódzkiej Policji w Katowicach.
Ponadto w ceremonii pogrzebowej udział wzięła młodzież ze śląskich szkół: XIV Liceum Ogólnokształcącego im. mjr WP Henryka Sucharskiego w Katowicach, XV Liceum Ogólnokształcącego im. rtm WP Witolda Pileckiego w Katowicach, Zespołu Szkół Ekonomicznych im. Wojciecha Korfantego w Katowicach oraz Zespołu Szkół im. Orląt Lwowskich w Tychach.
Śp.
Władysław Januszewski ps. „Blondyn”
(1923-1946)
Urodzony 28 czerwca 1923 roku w Bugaju w pow. zawierciańskim. W czasie okupacji służył w Armii Krajowej. W kwietniu 1945 roku przed powołaniem do wojska został zwerbowany do drużyny Pogotowia Akcji Specjalnych Narodowych Sił Zbrojnych ppor. Antoniego Sękowskiego ps. „Witold”, „Konrad”, „Metys”.
Uczestniczył w akcjach zbrojnych. Został aresztowany w lipcu 1945 roku przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Będzinie i po brutalnym śledztwie skazany 28 lutego 1946 roku przez Wojskowy Sąd Okręgowy IV w Katowicach, a następnie wraz z towarzyszami broni stracony 4 maja 1946 roku w więzieniu przy ul. Mikołowskiej w Katowicach.
W aktach IPN zachowała się jego biało-czerwona opaska na ramię z inicjałami AK, skonfiskowana przez funkcjonariuszy UB, która po 75 latach została przekazana rodzinie.
Szczątki Śp. Władysława Januszewskiego zostały odnalezione w kwietniu 2021 roku przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN w Katowicach na cmentarzu parafialnym przy ul. Wróblewskiego w Katowicach.
Śp.
Edmund Kasprzyk ps. „Lech”, „Matniak”, „Czarny”
(1923-1946)
Urodzony 7 stycznia 1923 roku w Strzemieszycach w pow. będzińskim. W 1940 roku był więziony w Sosnowcu za ucieczkę z robót przymusowych z fabryki amunicji. Od 1943 roku był żołnierzem VIII Okręgu Śląsk Narodowych Sił Zbrojnych. Działał w Strzemieszycach jako sekcyjny.
Od kwietnia 1945 roku służył w drużynie PAS ppor. Antoniego Sękowskiego ps. „Konrad”, „Metys”. Był początkowo zastępcą dowódcy. Uczestniczył w akcjach zbrojnych.
Został aresztowany 24 lipca 1945 r. przez funkcjonariuszy Powiatowego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego w Będzinie i po brutalnym śledztwie skazany 28 lutego 1946 roku przez Wojskowy Sąd Okręgowy IV w Katowicach, a następnie stracony 4 maja 1946 roku w więzieniu przy ul. Mikołowskiej w Katowicach.
Szczątki Śp. Edmunda Kasprzyka zostały odnalezione w kwietniu 2021 roku przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN w Katowicach na cmentarzu parafialnym przy ul. Wróblewskiego w Katowicach.
Śp.
Henryk Skałecki ps. „Suchy”
(1926-1947)
Urodzony 1 maja 1926 roku w Woli Sławińskiej, gm. Konopnica, od czerwca 1944 roku był żołnierzem AK-DSZ-WiN (placówka Lipniak w Konopnicy, pod dowództwem Bolesława Banaszka ps. „Burza”, a następnie Stanisława Chrzanowskiego ps. „Ciemny”, podlegała oddziałowi kpt. Stanisława Łukasika „Rysia” ze Zgrupowania AK-DSZ-WiN mjr. Hieronima Dekutowskiego „Zapory”).
Pełnił funkcję łącznika. 29 lipca 1945 roku zranił nożem pijanego żołnierza, który atakował bagnetem zebranych przed sklepem ludzi. Został zatrzymany 19 grudnia 1945 roku w Lublinie przez funkcjonariuszy Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego.
2 maja 1946 roku został skazany przez Wojskowy Sąd Rejonowy w Lublinie na 3 lata więzienia za posiadanie broni oraz zamach na żołnierza. W czasie rozprawy Henryk Skałecki zeznał, że przyznał się do udziału w nielegalnej organizacji pod wpływem bicia.
Z braku dowodów winy został uniewinniony od tego zarzutu. Następnie był więziony na Zamku w Lublinie, a od 23 lipca 1946 roku w Raciborzu.
7 marca 1947 roku Wojskowy Sąd Rejowy w Lublinie darował mu karę i nakazał natychmiastowe zwolnienie z więzienia. Na wyroku widnieje notatka „wykonano 13 marca 1947 r.”
Henryk Skałecki nie doczekał zwolnienia z więzienia, gdzie zmarł 23 marca 1947 roku w wieku 20 lat. Szczątki Śp. Henryka Skałeckiego zostały odnalezione w czerwcu 2021 roku przez Biuro Poszukiwań i Identyfikacji IPN w Katowicach na cmentarzu parafialnym Jeruzalem w Raciborzu.
FOTO: IPN_Katowice
